Kolekcja: Isamu Noguchi
Isamu Noguchi (1904–1988) był jednym z najważniejszych i uznanych przez krytyków XX wieku rzeźbiarzy. Urodzony w Los Angeles w amerykańskiej matce i ojcu japońskiego, spędził dzieciństwo w Japonii i wrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie studiował medycynę, a jednocześnie brał wieczorne zajęcia rzeźby. Zachęcony przez swojego nauczyciela Oneorio Ruotolo postanowił rzucić szkołę, aby poświęcić się wyłącznie sztuce. W 1926 r. Noguchi został oszołomiony solową wystawą pracy Constantina Brancusi w Brummer Gallery w Nowym Jorku. Dzięki stypendium Johna Simona Guggenheima przeniósł się do Paryża przez dwa lata, aby pracować w studio Brancusi, gdzie stworzył wysoce ekspresyjne, liryczne i emocjonalne dzieła w stylu w kierunku abstrakcji. Noguchi wrócił do Stanów Zjednoczonych, ale wkrótce potem wyszedł ponownie, dzięki stypendium. Przyciągnięty przez muralizm Noguchi wyjechał do Meksyku, gdzie studiował z Wielką Diego Rivera, pracując nad dekoracją Mercado Abelardo Rodrígueza w Meksyku.
W 1938 r. Zaproponowano mu komisję za dużą rzeźbę poświęconą wolności prasy fasady budynku Associated Press w Nowym Jorku Rockefeller Center. Od tego momentu Noguchi poświęcił się projektom specyficznym dla miejsca integracji rzeźby z przestrzenią fizyczną. Jego eksperymenty obejmowały zestawy teatralne (szczególnie w Martha Graham Dance Company), place zabaw (takie jak te zaprojektowane w latach 60. z architektem Louisem Kahnem) i ogrody. Muzeum Garden Isamu Noguchi (znane obecnie jako Muzeum Noguchi), założone i zaprojektowane przez artystę w Long Island City, było kulminacją jego zaangażowania w przestrzeń publiczną. Muzeum, otoczone rzeźbą rzeźbią, mieszka w budynku przemysłowym z lat dwudziestych XX wieku w pobliżu studia artysty. Jego studio w Mure w Japonii również stało się muzeum ogrodowym.
Noguchi działał również w dziedzinie projektowania wnętrz. Szczególnie godne uwagi są dwa obiekty zaprojektowane przez Noguchi. Stół Noguchi z szklaną topem i drewnianą bazą został wyprodukowany przez Hermana Millera od 1947 r. (A od 1984 r. Wyprodukowany i sprzedawany przez Vitra na rynek europejski). Jego rzeźby lekkie Akari, które rozpoczęły produkcję w 1951 roku, są nadal ręcznie wykonane japońskim papierem.
