Kolekcja: Ingo Maurer
Nieprzewidywalny wizjonerski, Ingo Maurer eksperymentował z projektem światła. Być może jednak bardziej słusznie byłoby powiedzieć, że grał światłem, pozostawiając świat z prawdziwie unikalnymi, świetlistymi przedmiotami. Urodzony w Niemczech w 1932 r., Syn wynalazcy, Maurer początkowo wyszkolony jako typograf i grafika. Nie zajęło mu dużo czasu, aby odwrócić jego energię i wyobraźnię w kierunku projektowania oświetlenia. Na początku lat 60. założył swoje biuro, Design M, i natychmiast zaczął wyrażać swoją żyzną kreatywność, dając życie słynnej lampie żarówki w 1966 roku. Żarówka opiera się na prostej, ale innowacyjnej koncepcji; Rzeczywista żarówka znajduje się w gigantycznej szklanej żarówki, która działa jako uchwyt lampy. Lampa jest nadal produkowana przez to, co później stała się jego firma, Ingo Maurer GmbH z siedzibą w Monachium. Marka produkuje i rynkowe lampy zaprojektowane przez Maurera, a po jego śmierci w 2019 r. Przez jego współpracowników i następców.
Projekty Maurera wyraźnie wyrażają jego chęć używania złych materiałów, takich jak plastik i aluminium lub inne materiały z recyklingu. Oprócz lampy żarowej wiele dzieł Maurer zajęło swoje miejsca w historii projektowania. Atak Hearts (1997) składa się z 48 świecących serc, które można zorientować w woli; Zettel'Z, również z 1997 roku, jest oryginalnym żyrandolem wykonanym z małych arkuszy papieru zszytych do metalowej konstrukcji; Użytkownicy mogą pisać notatki, wiersze, rysunki lub inne rzeczy na papierze; Luccellino (1989) to skrzydlata żarówka z piórami gęsi. A potem są ptaki, ptaki, ptaki (1992), Porca Miseria! (1994), Mamo Nouchies (1998). Podobnie jak dzieło sztuki, lampa Ingo Maurer nie sprawia, że czujemy się obojętni. Nie zawsze możemy zrozumieć, czy nam się to podoba, czy nie, ale nie możemy powstrzymać się od jego prowokacji, która nigdy nie jest agresywna ani brutalna, ale zawsze ironiczna i zabawna.
Oprócz projektowania i produkcji lamp, projekty Maurera obejmują również lekkie instalacje w przestrzeniach publicznych i prywatnych, które można uznać za niemal artystyczne występy. Pierwsza wystawa poświęcająca projektanta odbyła się w Paryżu w 1989 roku w Fondation Cartier. Miał zatytułowany „Ingo Maurer: Lumière Hasard Réflexion”, w którym był w stanie dać swobodę swojej twórczej inspiracji w dwunastu różnych przestrzeniach. Przez lata otrzymał wiele nagród i nagród, które zakończyły się nagrodą Design Award od Federalnej Republiki Niemiec w 2010 r. I nagrodą Compasso D'Oro Career Award w 2011 roku.
