Kolekcja: Alvar Aalto
Alvar Aalto (Kuortane, 3 lutego 1898 r. - Helsinki, 11 maja 1976 r.) Był jednym z najbardziej wpływowych architektów i projektantów XX wieku. Po uzyskaniu dyplomu architektury z Helsinek Institute of Technology w 1921 r. Aalto otworzył swoje pierwsze biuro w mieście Jyväskylä. Podczas gdy jego wczesne prace podążały za kanonami nordyckiego klasycyzmu, odkrył nowy międzynarodowy styl podczas serii europejskich podróży w latach dwudziestych i 30. XX wieku z żoną i kolegą Aino Marsio. Odtąd Aalto przybył do nowoczesnego ruchu i został aktywnym członkiem Ciam (Congrès Internationaux d'Auriten Moderne). Przez całą swoją karierę był w stanie wprowadzić innowacje do ruchu, łącząc czysto funkcjonalne rozwiązania z formami organicznymi i naturalnymi materiałami, co stanowi idealne dopasowanie do jego nordyckiej wrażliwości.
W 1936 r. Zaprojektował wazon do konkursu zorganizowanego przez fabrykę Glass Karhula-Iittala, która została zaprezentowana w następnym roku na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu, a następnie udekorował hotel Savoy w Helsinkach. Dziś ten wysadzony szklany wazon, którego forma została zainspirowana skórzanymi spodniami kobiet Eskimo, jest znany na całym świecie. Aalto poświęcił taką samą staranność, jaką zachował się w projektowaniu budynków - charakteryzujących się potężną estetyką związaną z funkcją w ciągłym dialogu z otaczającym kontekstem - do projektowania wnętrz. Zaczął tworzyć meble jako naturalne rozszerzenie swojego myślenia architektonicznego, poczęcie pierwszych nowoczesnych mebli dla Sanatorium Paimio w 1932 roku.
W 1935 r. Założył Artka do sprzedaży mebli, oświetlenia i tekstyliów, które zaprojektował z żoną. Misją mebli Artek była poprawa życia domowego poprzez praktyczność i estetykę w połączeniu z optymalizacją masowej produkcji. Do dziś projekty Aalto są rdzeniem kolekcji Artek. Alvar Aalto zyskał znaną poza Finlandią, najpierw jako projektant wnętrz, a później jako architekt. Od lat 50. XX wieku jego praktyka architektoniczna koncentrowała się na projektach budowlanych, w tym w ratuszu Säynätsalo (1948–1952), Instytucie Edukacji w Jyväskylä (1951–1957) i House of Culture in Helsinki (1952-1956). Wyprodukował także studia urbanistyczne, takie jak Seinäjoki i Rovaniemi.
