Verzameling: Ingo Maurer
Een onvoorspelbare visionaire, Ingo Maurer experimenteerde met het ontwerp van licht. Maar misschien zou het correct zijn om te zeggen dat hij met licht speelde, waardoor de wereld echt unieke lichtgevende objecten achterblijft. Geboren in Duitsland in 1932, de zoon van een uitvinder, Maurer, trainde aanvankelijk als typograaf en grafisch ontwerper. Het duurde niet lang voordat hij zijn energieën en verbeelding naar lichtontwerp afleidde. In de vroege jaren '60 stichtte hij zijn kantoor, ontwerp M, en begon onmiddellijk zijn vruchtbare creativiteit te uiten, waardoor hij in 1966 de beroemde bollamp was. Bol is gebaseerd op een eenvoudig maar innovatief concept; De werkelijke gloeilamp bevindt zich in een gigantische geblazen glazen lamp die fungeert als een lamphouder. De lamp wordt nog steeds geproduceerd door wat later zijn bedrijf werd, Ingo Maurer GmbH, gevestigd in München. Het merk produceert en markeert lampen ontworpen door Maurer en, na zijn dood in 2019, door zijn medewerkers en opvolgers.
De ontwerpen van Maurer drukken duidelijk zijn wens uit om slechte materialen te gebruiken zoals plastic en aluminium of andere gerecyclede materialen. Naast de bollamp hebben veel creaties van Maurer hun plaats in de ontwerpgeschiedenis in zich genomen. Hearts Attack (1997) bestaat uit 48 gloeiende harten die naar believen kunnen worden georiënteerd; Zettel'z, ook uit 1997, is een originele kroonluchter gemaakt van kleine vellen papier genietend aan een metalen structuur; Gebruikers kunnen notities, gedichten, tekeningen of andere dingen op het papier schrijven; Luccellino (1989) is een gevleugelde gloeilamp met gansveren. En dan zijn er vogels, vogels, vogels (1992), pora miseria! (1994), Mamo Nouchies (1998). Net als een kunstwerk, voelt een Ingo Maurer -lamp ons niet onverschillig. We kunnen niet altijd begrijpen of we het leuk vinden of niet, maar we kunnen niet anders dan de provocatie verwelkomen, die nooit agressief of gewelddadig is, maar altijd ironisch en grappig.
Naast het ontwerp en de productie van lampen, omvatten de projecten van Maurer ook lichte installaties in openbare en privé -ruimtes die kunnen worden beschouwd als bijna artistieke uitvoeringen. De eerste tentoonstelling die de ontwerper wijdde, werd in 1989 in Parijs gehouden in de Fondation Cartier. Het was getiteld "Ingo Maurer: Lumière Hasard Réflexion", waarin hij in staat was om zijn creatieve inspiratie in twaalf verschillende ruimtes gratis te geven. Hij heeft in de loop van de jaren talloze prijzen en prijzen ontvangen die in de Design Award in 2010 met de Design Award van de Federale Republiek Duitsland en de Compasso D'Oro Career Award in 2011.
