Verzameling: Charlotte Perriand
Charlotte Perriand (Parijs, 1903-1999) was een Franse ontwerper en architect en een van de meest emblematische moderne bewegingsfiguren. Haar bijdrage aan architectuur en ontwerp was gekoppeld aan Le Corbusier en Pierre Jeanneret, wiens kantoren ze in 1927 bijwielde voor een stage. Onze medewerker bij het inrichten van huizen ", maar recente studies hebben een heel ander verhaal onthuld. De jonge ontwerper had al naam gemaakt voor zichzelf met haar bar Sous Le Tit, tentoongesteld in de Salon d'Authne. Het project omvatte meubels in verchroomd staal, geanodiseerd aluminium en glas, wat aantoonde dat ze zich had gedistantieerd van de toen dominante Art Deco-stijl.
Het verhaal van de beroemde Chaise Longue, omgedoopt tot LC4, is paradigmatisch. Perriand ontwierp de stoel op basis van de instructies van de master. Het zou een kruising zijn tussen de "rustende" fauteuil ontworpen door Dr. Jean Pascaud en de Bentwood -schommelstoel van Thonet. In 1929 werd het patent voor de iconische rockende chaise Longue geregistreerd onder de naam Madame Scholefielf née Perriand Charlotte en Charles-Edouard Jeanneret aka le Corbusier & André Pierre Jeanneret. Tijdens haar verblijf van tien jaar op kantoor schreef ze andere meubels. Nu ontwerppictogrammen, ze maken deel uit van de LC -collectie geproduceerd en gedistribueerd door Cassina in de I maestri -lijn. Perriand zelf droeg bij aan het opnieuw lanceren van de collectie en werkte nauw samen met de technici van het Italiaanse bedrijf vanaf 1978 om productiemethoden af te bakenen die de filosofie en ontwerpen ontwikkelden die werden ontwikkeld door Le Corbusier, Jeanneret en Perriand in de jaren dertig.
De bijdrage van Charlotte Perriand aan design en architectuur eindigde niet nadat ze uit de studio was vertrokken in 35 Rue de Sèvres, maar werd vernieuwd dankzij haar vruchtbare ervaringen in Japan en Brazilië. De ontwerper woonde in Japan van 1940 tot 1943, waar ze door het ministerie van Handel en Industrie werd benoemd tot "adviseur voor industriële kunst", dankzij haar vriend en collega Junzō Sakakura. Van 1959 tot 1970 bezocht Charlotte Perriand regelmatig Brazilië, dat een belangrijke plaats in haar werk heeft. Daar werd ze bevriend met Lucio Costa, Oscar Niemeyer en de sleutelfiguren van het progressieve culturele milieu. Dit leidde tot projecten zoals de LC35 Maison du Brésil -collectie, gemaakt met Le Corbusier in 1959, de NUAGE BOOKCAST Collectie en de Accordo Coffee Tables, die Perriand heeft ontworpen voor de retrospectieve die aan haar is gewijd aan de Musée des Arts Décoratifs in 1985. Perriand Archive - beheerd door haar dochter Pernette Perriand en haar schoonzoon Jacques Barsac - omvat meubels en accessoiresontwerp en tal van architecturale werken. Charlotte Perriand stierf in 1999 in Parijs op 96 -jarige leeftijd.
